ANTROPOLOJİ
VE EVLİLİK
Cinsel
ilişkilerde belli ölçülerde kişisel tercihler rol oynamakla birlikte toplumsal
ve kültürel kaygılar ağırlık taşır.
Özellikle cinselliğe bağlı
düzensizlikleri, rekabet ve çatışmaları engellemek için bütün toplumlar, cinsel
ilişkileri kurallara bağlarlar.
Cinsel ilişkilerin düzenlenmesi ve
denetlenmesi: İlgili kurallar, her toplumda farklı farklıdır.
Bazı toplumlarda evlilik dışı cinsel
ilişkiler bütünüyle yasaklanmıştır.
Bazı toplumlar, aşırı yasakçı, bazı
toplumlarda ise daha serbest tutumlar söz konusu olabilmektedir.
Örneğin Amerika ve Kanada’da evlilik dışı
cinsel ilişki yasaktır.
Ancak Amerika’da evlilik dışı
cinsel ilişkilere yönelik kısıtlayıcı kültürel tutumlar yavaş yavaş etkisini
yitirmektedir.
Bütün toplumlar, cinselliği düzenler ve denetler.
Ensest Tabusu:Kardeşler veya ebeveyn ve
çocuklar arasında cinsel ilişkileri yani ensesti yasaklamayan hiçbir toplum
yoktur.
Ancak Mısır ve Peru’da kraliyet
aileleri, kendi sosyal konumlarına uygun eş bulamadıklarında yakın akrabaları
veya kardeşleriyle evlenmelerine izin verilmiştir.
Bu durum, antropologlar tarafından çok
istisnai örnek olarak kabul edilmiştir.
**Ensest yasağının nedenlerini açıklamaya
çalışan antropologlar, içgüdüsel, biyolojik yozlaşma, kültürel, dış evlilik ve
iç evlilik olmak üzere beş neden ileri sürmüşlerdir.
Ensest yasağı, bütün toplumlarda rastlanan
evrensel bir yasaktır.
Evlilik, bütün
toplumlarda görülen evrensel bir kurumdur.
Antropolojide yapılmış evlilik
tanımları, bütün toplumlarda bulunan evlilik tiplerini kapsayacak nitelikte
değildir.
Bununla birlikte bir evlilik tanımını
yaparak konuya başlamaya da ihtiyaç vardır.
O hâlde evlilik, soyun devamını, cinsel
ilişkileri meşrulaştırmayı,sosyal ve ekonomik ihtiyaçları gidermeyi sağlayan,
toplumsal olarak tanınan bir erkek ile kadın arasında, toplumun onayladığı bir
sözleşme sonucu oluşan birlikteliktir.
Evliliğin
İşlevleri: Evlilik, soyun devamını sağlama işlevi görmektedir.
Evlilik
Mübadele İlişkileri: Evlilik, evlenen kişiler arasında hak ve ayrıcalıklar
yaratan kaynak ve kişi mübadelesi şeklinde kurulmaktadır.
Çeyiz, drahoma, nişan armağanları, başlık
parası gibi ekonomik mübadele, berder veya karşılıklı yeğen evlilikleri gibi
kişi mübadele araçları vardır.
Bu yönüyle evlilik, bir ekonomik ortaklık
tesis etmektedir.
Başlık:Başlık uygulaması, sadece
Türkiye’deki geleneksel toplumsal yapılarda değil, aynı zamanda başka
geleneksel toplumlarda da yaygındır.
Örneğin Güney Afrika’daki Thongalar,
başlığa “lobola” adı vermektedir. Thongalarda lobolası ödenen bir kadın, koca
evinden kaçarsa lobolası erkeğe geri ödenir.
Ayrıca kadın çocuk doğurmadan ölürse
evlilik geçerli sayılmaz.
Bu durumda
erkek tarafı ya kızın ergen kız kardeşini ya da ödediklerini geri alabilir.
Drahoma:Kadının erkek tarafına değerli
hediyeler verdiği bir evlilik değiş-tokuşudur.
Drahoma uygulamasının en iyi örneğini
Hindistan oluşturur.
Drahoma,Hindistan’da kadının düşük
statüsü ile çok yakından ilişkili bir kültürel uygulamadır.
Bu ülkede erkek tarafı için kadının
sorumluluğunu taşımak oldukça zor bir iş olarak kabul edilir.
Bu yüzden kız tarafı, kızlarının
sorumluluğunu üstüne alan erkek tarafına, bu ek sorumluluğun bedelini ödemesi
gerekir.
EVLİLİK
BİÇİMLERİ
İçevlilik (Endogami):İç
evlilik, kişinin kendi toplumsal grubu içinden evlenmesidir.
Bu tür toplumlarda içevliliğe ilişkin
kültürel uygulamalar, kişiyi mensubu olduğu grubu içinden evlenmeye zorlar.
Hindistan’daki kast sistemi, içevliliğin
en iyi örneğini oluşturur.
Bu ülkedeki kastlar, doğumla kazanılan ve
ömür boyu süren bir üyelikle tabakalaşmış sosyal gruplardır.
Genellikle kastlar, iç evlilik yapan
gruplardır.
Yine Orta Doğu, Kuzey Afrika ve Arap
toplumları arasında görülen babayanlı paralel kuzen evliliği de (amca kızı-amca
oğlu) bir iç evlilik türüdür.
Dışevlilik (Egzogami):Dış evlilik, grup
dışı evlilik demektir.
Dış evlilik, farklı gruplar arasında
ittifaklar oluşturarak, toplumun diğer toplumlarla sosyal etkileşimini ve
ilişkilerini güçlendirir.
İç evlilik; grup içi, dış evlilik; grup
dışı evlilik demektir.
**Levi-Strauss da dış evlilik kurallarının
genelleştirilmiş mübadele sistemleri üzerine etkilerini çözümlemiştir.
Ona göre genelleştirilmiş mübadele
sistemine sahip toplumlarda dış evlilik yapılır.
A grubunun kadınları, B grubunun
erkekleriyle,B grubunun kadınları ise C’nin erkekleriyle evlenirler.
Babasoylu
soydanlık ve kocaya bağlı yerleşme, genelleştirilmiş mübadele kültürel
sisteminden kaynaklanır.
Tek Eşle
Evlilik (Monogami):Toplumlar, bir kişinin kaç eşle evlenebileceğini saptayan
kültürel kurallar geliştirmişlerdir.
Bir kültürde bir erkeğin tek bir kadınla
evlenmesine izin veren evlilik türüne tek evlilik (monogami) denir.
Çok Eşli Evlilik (Poligami):Bir kadın veya
erkeğin aynı anda birden çok eşle evlenmesine çok evlilik (poligami) denir.
Birçok toplum çok eşli evliliklere izin
verir.
İki türü vardır: •Çok karılılık
(polijini), bir erkeğin aynı zaman diliminde birden çok kadınla evli olmasına
denir.
•Çok kocalılık (poliandri), bir kadının
aynı anda birden çok erkekle evli olmasıdır.
Ekonomik durumu çok iyi olan
toplumlarda polijini artmaktadır.
Gelir düzeyinin çok yüksek
olması, çok eşlilik üzerinde ayırt edici bir faktör olmaktan daha ziyade
kadının sosyal hayatta ekonomik durumun iyileşmesi için erkeğe oranla daha
fazla çalışması, çok daha etkili bir faktördür.
Yani erkeğe göre kadının çok çalıştığı
topluluklarda polijini daha fazla meydana gelmektedir.
**Poliandriye
ise çok az toplumda ender olarak rastlanır.
Kadınların yaşam sürelerinin erkeklere
göre daha uzun olduğu toplumlarda kabul görür.
Örneğin Tibet, Nepal, Sri Lanka, Morgueson
Adasında, Güney Hindistan Todalarında yaşayan topluluklarda poliandri türü
evlilikler onaylanmaktadır.
Grup evliliği(Küme):Antropolojik
araştırmalar, bazı ilkel toplumlarda birkaç erkek ve kadının birbirleri üzerinde
cinselliği kullanma hakkı elde ettiği evlilik türüdür.
Bu tür grup evlilikleri nadiren
görülmektedir.
Grup evliliklerinden doğan
çocukların anneleri bilindiği için topluluğun atasının kadın olduğu kabul
edilmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder