MİTLER NELERİ ORTAYA KOYAR

 

Yerlilerin “gerçek öyküler” ile “yalan öyküler” arasında yaptıkları ayrım anlamlıdır.

Bu “öyküler” vardır; bir başka deyişle bunlar uzak ve masalsı bir geçmişte olup bitmiş bir olaylar dizisini anlatır.

Mitlerdeki kişilerin genellikle tanrılar ve doğaüstü varlıklar, masallardakilerinse olağanüstü kahramanlar ya da hayvanlar olmasına karşılık, bütün bu kişilerin ortak bir yanı vardır: Onlar gündelik yaşamın bir parçası değildirler.

Çünkü, mitlerle anlatılan her şey doğrudan doğruya kendilerini ilgilendirir, oysa masallar ve fabllar, Dünya ya değişiklikler getirdikleri zaman bile değiştirmemişlerdir.

Mitlere göre dünya  ve insanlar varsa bunun nedeni doğaüstü varlıkların “başlangıçta” yaratıcı bir etkinlik göstermiş olmasıdır.

İnsan bugünkü haliyle, bu mitsel olayların dolaysız sonucudur, onun yapısı bu olaylarla oluşmuştur.

İnsan ölümlüdür, çünkü başlangıç zamanında bir şey olmuştur.

Eğer bu şey gerçekleşmemiş olsaydı, insan da ölümlü olmazdı:

Modern insan şu biçimde akıl yürütebilir: Ben bugün içinde bulunduğum durumdayım çünkü başımdan bir yığın olay geçti; ne var ki, bu olaylar ancak, 8000-9000 yıl kadar önce, tarım keşfedildiği için gerçekleşebildi.

Eskiçağ’da Yakın Doğu’da kent uygarlıkları geliştiği için bilimsel buluşlara yol açmakla ve sanayi uygarlığının gelişmesini hazırlamakla evren anlayışını kökünden değiştirdikleri için bir dizi olay gerçekleşti.

Mitsel zamanlarda geçen olaylar kutsal bir öykü oluştururlar; çünkü olaydaki kişiler insan değil doğaüstü varlıklardır.

Mitler nesnelerin kökenindeki sırrı açıklar.

Yalnızca nesnelerin yaratılışı değil, ortadan kaybolduklarında nerede bulunacakları ve nasıl yeniden ortaya çıkarılabilecekleri de mitler aracılığıyla öğrenilir.